In november 2013 verschijnt in Medisch Contact het artikel ‘Arts heeft een eenzaam beroep’, geschreven door voormalig longarts Mariska Koster. Het leidt tot veel media-aandacht en brengt binnen de medische beroepsgroep een dialoog op gang. In het artikel beschrijft Koster het artsenvak als emotioneel belastend; dokters leren in de opleiding en op de werkvloer niet of nauwelijks om op een zinvolle manier met hun eigen emoties om te gaan.

Eigenlijk zijn we allemaal ijsbergen. De Amerikaanse psycholoog David McClelland ontwikkelde deze metafoor, met boven de waterlijn de zichtbare aspecten van de mens: kennis, vaardigheden en gedrag. Onder de waterlijn zitten je normen en waarden, je overtuigingen, de manieren waarop je naar jezelf en naar de wereld kijkt.
Weer een laag dieper kom je bij je persoonlijke eigenschappen en drijfveren terecht.

Als jong meisje las ik het boek met deze titel van Toon Kortooms. Een wat kolderiek boek waarin de dorpsdokter en toen nog ‘notabele’ letterlijk dreigt te verdrinken. Niet een heel memorabel boek, maar ik moet er toch weer even aan denken omdat een medisch specialist mij onlangs vertelde dat hij dreigt te ‘verzuipen’.