"Ik kan mensen alleen helpen als ik zelf gezond en vitaal blijf."

Kinderarts in opleiding Hanaâ Benjeddi vertelt over haar persoonlijke ontwikkeling, waartoe dat heeft geleid (tot nu toe) en wat ze onderweg heeft geleerd. Op het moment dat ik haar spreek, werkt ze als medisch coördinator voor de Stichting Bootvluchteling op Lesbos in Griekenland.

Ik wilde geen afstandelijke dokter worden

Voor mij was het niet een moment maar een geleidelijk proces. Ik begon positief en vol energie aan mijn studie, maar kwam er gaandeweg achter dat het systeem over veel meer gaat dan alleen de gezondheid van mensen. Ik ben een gevoelig persoon en vroeg me af of ik sterk genoeg was om dokter te zijn. Kon ik dat eigenlijk wel? Ook kwam ik specialisten tegen die zich koud en afstandelijk gedroegen. Dat is natuurlijk ook maar een coping mechanisme, maar ik wilde zelf geen afstandelijke dokter worden. Ik realiseerde me dat verandering bij mezelf begint; ik realiseerde me dat ik mensen alleen echt kan helpen als ik zelf gezond en vitaal blijf.

 Persoonlijke toolbox om vitaal en energiek te blijven

Ik vroeg me dus af wat ik zelf kon doen om in alle opzichten gezond te blijven. Voor mij is het heel belangrijk om de dingen die ik meemaak te verwerken. Daar is tijd voor nodig, tijd die ik gebruik om te schrijven, aan yoga te doen of hard te lopen. Zo verzamelde ik een persoonlijke toolbox met activiteiten die mij helpen om vitaal en energiek te blijven. Verder ben ik in gesprek gegaan met mijn medestudenten over het belang van gezonde dokters en toen kwam ik veel gelijkgestemden tegen. Allemaal toekomstige dokters die zich hard willen maken voor een gezond gezondheidssysteem.

 Voor een gezond systeem zijn gezonde dokters nodig

Mijn eigen zoektocht is de aanleiding geweest om met een groep medestudenten de Healthcare Leadership School2 op te zetten. Dat is een programma voor medisch studenten en jonge artsen uit de hele wereld. Het uitgangspunt is dat je voor een gezond systeem gezonde dokters nodig hebt. We hebben het programma in Nederland, Portugal, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten uitgevoerd. Het maakt niet uit hoe rijk of ontwikkeld je land is; alle dokters worstelen met hetzelfde en zelfontwikkeling helpt iedereen. Het is heel zinnig om stil te staan bij vragen als: wie ben ik, wat zijn mijn angsten, wie zijn mijn rolmodellen en waar haal ik inspiratie uit? En om persoonlijke vaardigheden te ontwikkelen die je in de geneeskundestudie niet als vanzelfsprekend meekrijgt.

Persoonlijke ontwikkeling is essentieel

Ik heb het nodig om me bewust te blijven van mijn eigen drijfveren; waarom ben ik ook al weer arts geworden? Als ik daarbij stilsta, is geen enkele situatie te uitdagend voor mij. We hebben hier op Lesbos weinig middelen en ik leun in mijn werk met vluchtelingen voor een groot deel op mijn eigen menselijkheid. Ik kan dat, omdat ik mezelf en mijn eigen emoties ken. Daardoor kan ik omgaan met de emoties van anderen. En me echt verbinden met iemand die bijvoorbeeld een heftige paniekaanval meemaakt.

Je moet niet wachten op een persoonlijke crisis, maar die juist vóór zijn. Het is soms nog taboe om het over jezelf te hebben. Ik zie persoonlijke ontwikkeling echter niet als iets egoïstisch, maar als een essentieel proces om de dokter te worden die ik wil zijn.

Word een gelukkiger dokter: meer innerlijke rust, energie & werkplezier.

Leergang
‘Persoonlijk Leiderschap’
40 accreditatiepunten ABAN
Verspreid over 4 - 6 maanden