Het lichaam van de dokter liegt nooit

Ken je dat konijntje uit de Duracell reclame nog? Lekker doorstappend, ondertussen drummend op zijn trommeltje. Totdat de batterij leeg is, dan staat het beestje stil. Een dokter daarentegen staat nooit stil, ook niet als de batterij leeg is. Dokters worden namelijk al vroeg door hun omgeving geconditioneerd. De norm is om zo onaangedaan mogelijk je werk te doen. Extreem lange werkdagen zijn normaal. Vermoeidheid drink je weg met zwarte koffie. En zo leert een dokter dat ziek zijn een zwaktebod is.

Vreemd eigenlijk: terwijl je wordt opgeleid om anderen te genezen, leer je af om de signalen van je eigen lijf serieus te nemen. Daar is namelijk geen ruimte en geen tijd voor. Dus lopen veel dokters door totdat ze fysiek en emotioneel uitgeput zijn. De reserves zijn verdwenen en de batterij laadt niet meer op. ‘Opgebrand’ is de diagnose.

Gezonde geest in een gezond lichaam
Je lichaam drukt uit hoe vitaal je bent, niet alleen in fysiek maar ook in emotioneel en mentaal opzicht. Hoe je met je lichaam omgaat en of je fysieke signalen serieus neemt is direct van invloed op je vitaliteit. Voel je je veilig en ontspannen op je werk, dan is het makkelijker om de signalen van je lichaam te herkennen. Ga je eten als je honger hebt? Neem je een rustmoment als je vermoeid bent? Kun je de spanning die je lijf vasthoudt loslaten?

“Ik zit niet goed in mijn vel.”
Dit zegt medisch specialist Sandra en ze voegt er aan toe: “het klinkt wel soft als ik het zo zeg.” Soft, terwijl ze haar eetlust kwijt is en regelmatig hartkloppingen heeft. Het lichaam brengt feilloos informatie tot uitdrukking. Ook die informatie die je niet wilt horen. Ik herinner me dat ik jaren geleden met een steen in mijn maag naar mijn nieuwe baan reed. De steen werd elke dag groter en drukte steeds meer. Mijn hoofd wilde er niet aan – want een mooie baan in een economisch slechte tijd – maar mijn lichaam had gelijk.

“Alles in mijn lijf zei dat ik het niet moest doen.”
Aan het woord is huisarts Menno die gevraagd wordt om een groot project te trekken. Hij vindt het moeilijk om ‘nee’ te zeggen en staat op het punt om in een oude valkuil te stappen. Zijn hoofd zegt: wie gaat het doen als ik het laat afweten? Mensen rekenen op mij want ik ben er goed in. Maar Menno is al te vaak over zijn grenzen heen gegaan, voorbij de grens van wat verantwoord is. Dus luistert hij nu wel naar zijn lijf, dat meteen weet dat hij ‘nee’ moet zeggen tegen de rol van kartrekker.

Terug naar het konijn
Het konijn ‘voelt’ dat de batterij leeg raakt en gaat steeds trager bewegen. De dokter met lege batterijen is geconditioneerd om door te lopen. Doorbreek de conditionering en begin te luisteren naar wat je lijf je te vertellen heeft. Want je lichaam is de beste indicator van je vitaliteit en het liegt nooit.