Dokters zijn kwetsbaarder dan hun patienten

In Medisch Contact 45 van 9 november schrijft psychiater Hans Rode dat dokters relatief gezonde mensen zijn. Alleen op psychisch vlak blijkt dat anders te liggen, daar zijn ze kwetsbaarder dan hun patiënten. Hoe dat komt? Niet omdat ze eerder een stoornis oplopen, maar omdat ze niet of te laat hulp inroepen.

Dat beeld herkennen wij in onze praktijk: het wordt er als het ware met de paplepel ingegoten. Dokters zijn niet ziek. Dokters zijn sterk. En dus buffelen dokters maar door, totdat ze emotioneel of fysiek uitgeput zijn. Of allebei. Onlangs vertelde Carina Hilders -gynaecoloog en hoogleraar medisch leiderschap- hoe ze door het oog van de naald kroop omdat ze niet wilde weten hoe ziek ze was.

Daar is ze niet uniek in. Dokters vragen nou eenmaal niet graag om hulp. Tijdens hun studie en specialisatie worden ze opgeleid tot medisch-technisch uitstekende professionals. Maar voor emoties, kwetsbaarheid en zelfzorg is nauwelijks ruimte in het curriculum.

Zo kom je als jonge dokter in je nieuwe vakgroep of groepspraktijk en moet je je waarmaken. Lange dagen, intensieve patiënt contacten, je vak bijhouden en leren samenwerken met je collega’s.

Vervolgens, inmiddels gesetteld en wellicht met opgroeiende kinderen, wordt de last voelbaar. Minder plezier in het werk. Een korter lontje. Oververmoeid. Problemen op het werk. Afvragen of je het volhoudt tot aan je pensioen. Maar geen idee hebben hoe je dat veranderen kunt.

Speciaal voor dokters hebben we daarom de geaccrediteerde leergang Persoonlijk Leiderschap ontwikkeld. Het programma brengt innerlijke rust, gezond zelfvertrouwen en inzicht in effectieve samenwerking. Deelnemende dokters krijgen weer energie, vinden het werkplezier terug en kunnen zich makkelijker ontspannen.

Conclusie: dokters hóeven helemaal niet kwetsbaarder te zijn dan hun patiënten. Als ze maar zelf ook om hulp durven vragen.

Lees over de resultaten van deelnemende dokters op https://deheledokter.nl/testimonials